Terug naar overzicht

Billijke vergoeding bij ontslag op staande voet; niet vanzelfsprekend!

In het geval een werknemer wordt ontslagen, kan deze recht hebben op allerlei vergoedingen. In een uitspraak van de Rechtbank Limburg van 18 april 2018 (ECLI:NL:RBLIM:2018:3773) oordeelt de rechter over de vraag of een werknemer een billijke vergoeding, transitievergoeding en gefixeerde schadevergoeding moet ontvangen, in het kader van een ontslag op staande voet.

De feiten

Nadat de werknemer over een beweegbare wegafsluiting is gereden, en daarmee schade aan de bedrijfswagen veroorzaakte, werd de werknemer door de werkgever op staande voet ontslagen. Hij stapt kort daarna tot de rechter met het verzoek tot toekenning van een billijke vergoeding, de gefixeerde schadevergoeding en de transitievergoeding. Het ontslag op staande voet zou onterecht zijn.

Oordeel kantonrechter

In de procedure gaat het dus ook over de vraag of het ontslag op staande voet terecht is gegeven. Op dit punt overweegt de rechter dat het denkbaar was geweest als de werkgever voor een minder ingrijpende maatregel had gekozen, bijvoorbeeld het vergoeden van de schade, een schriftelijke waarschuwing of een inhouding op het loon. De werkgever heeft volgens de rechter namelijk onvoldoende grond aan kunnen tonen voor een ontslag op staande voet. Daarnaast blijkt nergens uit dat de werkgever de werknemer eerder heeft gewaarschuwd, of een dossier heeft opgebouwd ter onderbouwing van verwijtbare gedragingen van de werknemer. De rechter vernietigt het ontslag op staande voet, waarmee de werkgever gehouden is een gefixeerde schadevergoeding uit te keren aan de werknemer. Ook de transitievergoeding wordt toegekend.

Bij het vaststellen van de billijke vergoeding gaat het er uiteindelijk om dat de werknemer wordt gecompenseerd voor het ernstig verwijtbaar handelen of nalaten van de werkgever. De kantonrechter komt tot de conclusie dat er in dit geval geen ruimte is voor het toekennen van een dergelijke vergoeding. Het ontstaan van een getroebleerde verstandhouding tussen werkgever en werknemer is immers volledig aan de werknemer te wijten. Hij heeft onnodig risico genomen, wat niet kan worden gerechtvaardigd. Ook speelt het voor de rechter mee dat de werknemer al in voldoende mate is gecompenseerd door de toewijzing van de gefixeerde schadevergoeding en de transitievergoeding en dat de werknemer al een nieuwe dienstbetrekking heeft gevonden. Dit maakt dat de rechter geen billijke vergoeding aan de werknemer toekent.

Gevolgen

De zaak hierboven illustreert dat het onterecht ontslaan op staande voet van een werknemer niet meteen leidt tot toekenning van iedere vergoeding. De naam zegt het al; een billijke vergoeding moet wel billijk zijn. Er kunnen dus allerlei omstandigheden meespelen die maken dat, hoewel een ontslag niet gerechtvaardigd kan worden, toch bepalen dat deze vergoeding niet kan worden toegekend.

’s-Hertogenbosch, 9 mei 2018

Neem direct contact op